એક અમે ઠામ ઠેકાણા વગરના;
જ્યાં જઈએ ત્યાં હો..ડ હોડ...
જાણે ઉપેક્ષાઓમાંજ અમારે
ધૂળધાણી કરવાનો હોય મનખો!
લોકને તો એ ય મજા છે .
ટાઢા છાંયે બેસી
આરોગે છે રાજભોગ
લા..મ્બા ઓડકાર ખાઈને ,
જ્યારે અમે
પેટનો ખાડો ભરીએ છીએ
અપમાન અને અભાવોથી.
આમ કરવાથી કીન ભૂખ નથી ભાગતી
બલકે ભભૂકી ઊઠે છે પેટમાં આગ.
એના ભડકાઓમાં
ચરરર ચાર બળે છે ફિક્કું લોહી-
જાને તવા પર શેકાતી હોય માછલી !
માછલીની ફાટેલી આંખોમાં
હવે
ક્યાં સુધી સાંધતા રહેવાનો અમારે
લાલ લાલ તોફાની દરિયો?
No comments:
Post a Comment