સભાનતા

ખળ ખળ ખળ મારામાં વહેતી સભાનતા.

ધબકારે બેઠા છે ધ્રાસકા,

ને આંખોમાં અપંગ એક શમણું,

કાળો છમ્મ જનમારો વેઠેલી જાત

હવે થાકીને જુએ ઉગમણું,

ઉત્સવની જેમ મને ઉજવી શકાય નહિ

એવું રખેને કોઈ માનતા.

શેઢેથી લીલાછમ્મ આવે સંદેશ

મને માણસ કહેને, સારું લાગે !

અહિયાં તો માણસનું સપનું પણ પથ્થર થઇ

આંખોમાં અણિયાળું વાગે.

છાતીની ખીણ વચ્ચે ફાનસ પેટાવીને

રઝળે છે મૂંગી એક વારતા...