સમતા ઘર

મુઠ્ઠી રાઈ શોધતી

કીશા ગૌતમીની જેમ

હું આથડું છું

સાવ કંતાઈ ગયેલાં

ભૂખડી બારસ જેવા

ગંદાગોબરાં છેવાડાનાં ઘર .

ઉત્કંઠાથી

ખખડાવું હું સાંકળ,

ને તરત

કમાડીયાંનાં કીચૂડાટ સાથે

ધસી આવે છે બહાર

દુખણી જરોજથા

અને

જીવતરના લોહીઉકાળાનો રુંગારાવ.

ખૂંપી જાય છે એ

જોરુકો

મારા કર્ણરંધ્રમાં, ઊંડે.

હવે

કાન પાકી ગયા છે,

પગ થાકી ગયા છે;

કૃશ થયેલું શરીર

કંપ્યા કરે છે એકધારું

ને

મારે હજી શોધવાનું છે એવું ઘર

જેના પર

માનવ આસુરીનો

તસુ જેટલોય

પડછાયો ના પડ્યો હોય !!!

૩.૦૧.૨૦૦૦