નોંધારા

દાણા છીએ ?

કે આમ વેર્યા ત્યાં ઊગીએ?

ગમતીલા સહવાસે ફનગીએ

ખળખળતી બોલાશે મન ભરી ડોલીએ ,

ડુંગરિયા કેડી પર લહેરાતા ઘાસમાં

હૈયાના હાવભાવ ખોલીએ.

મોકળાશ ભાળી ત્યાં એવાં તે ઓળઘોળ

આપસમાં એકતાર ગૂંજીએ...

વિખૂટા પડવાની વેદનાઓ

કાળઝાળ ભડકાની જેમ રહે બાળતી,

અળગી કરાય નહીં એવી

એ લ્હેણદેણ હૈયે ચંપાઈ નેણ ઢાળતી .

તૂટીને ડાળખીએ વળગેલાં પાન અમે

અંદરથી નોંધારાં ધ્રૂજીએ...

૧૨.૦૯.૧૯૯૧